به گزارش فاطر ۲۴ ، چند روز پیش یکی از رفقایم درآمد که تازگی ها مطالبی ازت می بینم، منم جواب دادم اگر پاهایم را قلم نکنند گهگاه بله دست به قلم می شوم البته با صفحه کلید راحت ترم!
پس این رفیق مان گفت: ای بدیع چه نشسته ای که “مملکت بادا گدیر”؛ بعضی ها می گن نفت و گاز و فلان و بهمان رو بدیم فقط دلار ارزان شود؛ تو چیزی بنویس از داشته ها و الی آخر.
منم این سوژه چنان تو مخم رفت که چه کنم حرف تازه ای بزنم ولی نشد که نشد؛ از چی بگویم آخه آنقدر گفتیم هر چه نداریم عوضش امنیت داریم که زبان مان تاول زد، آنقدر گفتیم اگر پوشک نداریم موشک داریم دق کردیم.
انگار در این مملکت به جز یک جا بقیه ارگان های خصولتی را با سرقفلی واگذار و تخلیه کردند کلیدش را هم معلوم نیست به چه کسی سپرده اند.
علی ایهاالحال ضمن اینکه شادمان هستید این یک قلم رو دارید؛ به گوجه هایی که در یخچال دارید دلخوش باشید تا من بگردم ببینم در کابینت و جاکفشی چیز دیگری هست یا نه !؟
این را هم بگویم می ترسم اگر دیدیم واقعا چیزی نداریم آن موقع هم بگوییم عیب ندارد عوضش ایران چهار فصل است
سونیا بدیع
